คอลัมน์: ดุลยภาพ ดุลยพินิจ
มติชน (กรอบบ่าย)
ฉบับวันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2556
ท่านผู้อ่านที่ติดตามข่าวมติชนเมื่อวันที่ 29 ธันวาคม 2555 ที่ผ่านมา คงได้เห็นข่าวภาพยนตร์จีนที่เปลี่ยนโฉมหน้าให้กับการท่องเที่ยวไทย ทั้งๆ ที่เป็นภาพยนตร์ต้นทุนสร้างต่าแค่ 30 ล้านหยวน ของดาราตลกจีนชื่อ ซวี เจิง ชื่อ Lost in Thailand ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้ทาหน้าที่ช่วยส่งเสริมการท่องเที่ยวไทย ถ่ายทอดเรื่องความมีน้าใจของคนไทย วิถีชีวิต ความงดงามของสถานที่ท่องเที่ยวและการปล่อยโคมลอยในภาคเหนือ จนทาให้ผู้ชมภาพยนตร์ในประเทศจีนมาตามรอยภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างอุ่นหนาฝาคั่งที่จังหวัดเชียงใหม่ เรียกว่าต้องแย่งกันหาที่กินแข่งกับนักท่องเที่ยวจีนทีเดียว ทาให้สถิติจานวนนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวเมืองไทยพุ่งขึ้น 5 เท่า ทั้งๆ ที่หนังเพิ่งทารายได้แค่ 1,000 ล้านหยวน คาดกันว่าภาพยนตร์เรื่องนี้น่าจะสร้างรายได้ 4,000 ล้านหยวน ถึงตอนนั้น นักท่องเที่ยวจีนที่สนใจมาไทยย่อมจะต้องสูงขึ้นอีกมาก ภาพยนตร์และละครไทยจึงน่าจะเป็นเครื่องมือในการขยายตลาดการค้าและบริการท่องเที่ยวของไทยในต่างประเทศที่จริงแล้ว ภาพยนตร์ไทยและละครโทรทัศน์ไทยได้ทาให้คนจีนรู้จักประเทศไทยมาก่อนหน้านี้แล้ว ตั้งแต่ปี พ.ศ.2546 โดยผ่านสถานีโทรทัศน์แห่งชาติและท้องถิ่นของจีน แต่ช่องทางเผยแพร่ที่สร้างกระแสในจีนที่ดีที่สุดกลับเป็น เว็บวิดีโอต่างๆ เช่น www.youku.com , www.tudou.com และ www.funshion.com ในปี พ.ศ.2554-2555 สถานีโทรทัศน์ของมณฑลอันฮุยจะนาเข้าละครโทรทัศน์ไทยถึง 10 เรื่อง ทาให้ป้อง (ณวัฒน์) กลายเป็นดาราในดวงใจของสาวจีนไปด้วย